Je bent gewoon een slecht betaalde pion

Het is 2007

. Je bent diëtist en van het ondernemende slag. Een eigen praktijk, dat is echt wat voor jou! Je huurt een kantoor en gaat aan de slag. Je tarief is 58,60.

Het is 2008

. Je praktijk begint langzaam maar zeker te bloeien. Je werkt met hart, ziel en vakkundigheid. Je wordt bekend bij verwijzers en behaalt goede resultaten bij je cliënten. Je specialiteit: diabetes type 2. Je hebt al heel wat mensen voor de insulinespuit behoed en daar ben je trots op. Je patiënten krijgen 4 uur dieetzorg per jaar vergoed, soms 4 uur meer als ze aanvullend verzekerd zijn. Jouw tarief is nog steeds 58,60.

Het is 2011

. De diëtist wordt direct toegankelijk, geen verwijsbriefje meer nodig. De beroepsvereniging is blij met het besluit: dit komt ten goede aan de kwaliteit van zorg. In de praktijk valt het tegen en eisen veel zorgverzekeraars nog een verwijzing.

Het is 2012

. De minister besluit dat de diëtist uit de basisverzekering gaat. Veel zorgverzekeraars zien dit als een signaal om de diëtist ook niet meer in de aanvullende verzekering te vergoeden. Ondanks protesten blijft de minister voet bij stuk houden. Eén op de tien diëtisten verliest dat jaar zijn/haar baan. Jouw praktijk blijft met veel pijn en moeite bestaan. Je hebt minstens 40% minder cliënten.

Het is 2013

. De minister besluit dat de diëtisten weer terug in de basisverzekering komen. Wel wordt het aantal uren gekort: van 4 naar 3 uur per jaar. Het tarief…. nog steeds 58,60.

Het is 2017

. Nog steeds ben jij dé diabetes-expert in je regio. Huisartsen lopen met je weg omdat het jevaak lukt om – in samenspraak met de POH – de diabetes om te keren. Je zou wel eens willen berekenen wat jouw adviezen de maatschappij inmiddels hebben opgeleverd. Het is ongetwijfeld een hele hoop geld! Maar intussen stijgen je kosten. Voor een lidmaatschap van de NVD betaal je inmiddels 400 euro per jaar. De zorgverzekeraars maken volledig de dienst uit in je praktijk. Zij bepalen dat je de declaraties verplicht via Vecozo moet indienen, volgens een vast stramien. Afwijken of de uren overschrijden vanwege een goede reden is niet mogelijk. Voor de administratie ben je verplicht te werken met een standaardpakket, dat je 500,- euro licentiekosten per jaar kost. De huur van je praktijkruimte gaat elk jaar omhoog. Om in het kwaliteitsregister te blijven, dien je dure bij- en nascholingen te volgen. De vakbladen die je leest, zijn in prijs gestegen. Je tarief… is nog steeds 58,60.

Je voelt je allang niet meer de ondernemende, zelfstandige professional die zelf de regie voert over haar praktijk en beleid. Je bent een pion van de zorgverzekeraar, die alleen nog maar precies volgens de lijntjes mag werken en daarvoor al jaren slecht betaald krijgt. En dat terwijl je ongelooflijk kosteneffectief bent.
Welke politieke partij gaat deze misstand bij de volgende verkiezingen tackelen?
Mijn stem heb je.