Gevaarlijke stoffen in lustopwekkende honingproducten 

De honingproducten van 10 Nederlandse verkopers bevatten waarschijnlijk illegale, libidoverhogende stoffen. Het zijn stoffen die ook in erectiemiddelen zoals Viagra zitten. Gebruik van de honing kan tot levensbedreigende situaties leiden, waarschuwt de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA).  

Lustopwekkende honing

De NVWA raadt iedereen af om honingproducten te kopen die online verkocht worden als middel voor een beter seksleven. De kans bestaat dat er aan deze honing illegaal stoffen zijn toegevoegd die ook in erectiemiddelen zoals Viagra zitten. Deze stoffen kunnen ernstige bijwerkingen veroorzaken en horen niet thuis in levensmiddelen, meldt de NVWA. De NVWA onderzocht 21 honingproducten van 9 Nederlandse aanbieders. Eerste indicatieve tests bevestigen dat er in 20 van de 21 geteste honingproducten libidoverhogende middelen zijn aangetroffen. Naar een andere handelaar in honingproducten loopt momenteel een strafrechtelijk onderzoek. De NVWA startte de onderzoeken naar aanleiding van meerdere meldingen van consumenten, de douane en uit omringende landen. 

Ernstige bijwerkingen

Onderzoek in het laboratorium van Wageningen Food Safety Resear moet definitief uitsluitsel geven over de stoffen. De aanwijzingen zijn sterk dat het gaat om de stoffen sildenafil, tadalafil en flibanserin. Dit zijn werkzame stoffen in medicijnen voor de behandeling van onder andere erectieproblemen. Deze stoffen kunnen ernstige bijwerkingen veroorzaken, zoals hoofdpijn, wazig zien en hartproblemen. Van de toegevoegde stof sildenafil is bijvoorbeeld bekend dat het in combinatie met hartmedicatie de bloeddruk ernstig kan verlagen, wat kan leiden tot levensbedreigende situaties. 

Advies bij erectieproblemen

Volgens de NVWA worden de zakjes met libodoverhogende honing alleen online verkocht. Deze honing staat dus niet bij de drogist of supermarkt in het schap. De NVWA raadt mensen met erectieproblemen aan niet zelf te experimenteren met producten, maar contact op te nemen met de huisarts. Die kan bepalen wat een verantwoorde behandeling is.     

Bron: NVWA