‘Inactiviteit sluipt overal ons dagelijks leven binnen’

aldus prof. dr. Tibor Hortobágyi

Tijdens zijn? inaugurele rede op 1 oktober als hoogleraar “Bewegen en gezond ouder worden” aan de Rijksuniversiteit Groningen en het UMCG.

Elke dag verschijnen er tientallen wetenschappelijke artikelen over de schadelijke gevolgen van fysieke inactiviteit. Deze onderzoeken bevestigen dat inactiviteit of zogenaamde “motorische passiviteit” op meerdere vlakken negatief is voor de kwaliteit van leven. ‘We weten dat uren achter een computer zitten, leidt tot ongunstige fysiologische gevolgen. De schadelijke gevolgen van elke dag langdurig zitten, stapelen zich na verloop van tijd op en hebben samen een negatieve invloed op allerlei fysieke functies: lichaamsgewicht, bloedlipiden, insulineresistentie, bloeddruk, ontstekingsmarkers, fysieke activiteit, spierkracht en cognitief functioneren. Na langdurig zitten beginnen we tikfouten te maken, wordt onze aandacht afgeleid en worden we vergeetachtig.’

Fysieke inactiviteit komt niet alleen op kantoor voor, maar ook steeds meer in onze samenleving. We richten ons vooral op input (eten) en vergeten de output (fysieke activiteit). Hortobágyi: ‘In restaurants, zelfs in het UMCG, zie ik vaak mensen met overvolle dienbladen. Omdat eten leuk is, is het ook moeilijk om de neiging te weerstaan om op kantoor of thuis te snacken. Ik geef toe dat dit ook voor mij geldt.’

Hortobágyi pleit voor een actieve kantooromgeving met bijvoorbeeld loopbanden in combinatie met kleine veranderingen in onze dagelijkse gewoonten. Deze veranderingen zorgen voor een kleine, maar fysiologisch belangrijke toename van het energieverbruik als gevolg van niet-sportieve fysieke activiteit. ‘Zet bijvoorbeeld de prullenbak helemaal aan de andere kant van de kantoorruimte, gebruik het toilet op een andere verdieping, maak bij wijze van korte pauze een wandeling van 1 tot 2 minuten door het gebouw, gebruik zoveel mogelijk de trap, neem zo veel mogelijk de fiets en parkeer de auto verder weg. We weten dat het moeilijk is om ons gedrag te veranderen, dus begin altijd met kleine en geleidelijke aanpassingen.’

Bron: RUG