Een helicopter uit de oertijd

Tjee, wat was ik eigenlijk een groentje toen ik net van de diëtistenopleiding kwam! Gelukkig heb ik sindsdien een beetje bijgeleerd. Ik heb patiënten gesproken, boeken gelezen, congressen bezocht, het nieuws gevolgd en me suf getwitterd. Maar het meest heb ik eigenlijk opgestoken van mijn werk als journalist. En dan vooral de interviews die ik mocht doen met wijze mannen en vrouwen.
Ooit wil ik zelf ook een wijze vrouw worden. Ik ben dan ook altijd gefascineerd als ik een gesprek heb met iemand van wie ik het gevoel heb ‘dat die het allemaal snapt’. Dat gevoel krijg je als er aan de lopende band kwartjes vallen als je met zo’n persoon in gesprek bent. Of als je merkt dat iemand op basis van kennis en ervaring de grote lijnen overziet en nieuwe kennis daarin op waarde kan schatten. Kortom: als die wijze man of vrouw een helicopterview heeft.
Dit vraagt om een voorbeeld, dat snap ik! Ik heb onder andere veel geleerd van Frits Muskiet, de emeritus hoogleraar uit Groningen. Hij leerde me – als eerste – om te kijken naar ons evolutionaire verleden. De evolutieleer laat ons begrijpen waarom we ziek worden en waar we zwakke plekken kunnen verwachten. Als ik een ziekte of voedingsprobleem bekijk vanuit de evolutionaire leer, snap ik het vrijwel altijd veel beter. Aanvankelijk werd de evolutionaire geneeskunde nogal verguisd. Nog steeds eigenlijk. Mensen die het paleodieet volgden, werden uitgelachen of voor aap uitgescholden. “De oermens werd toch echt niet oud?”, is wel het meest gebruikte kul-argument om de kennis over ons verleden hautain weg te wuiven.
Maar tijden veranderen. De onvolprezen Jaap Seidell schreef er een mooie column over in het Parool. En deze zomer plaatst de Lancet een serie artikelen met als  thema ‘Wat kan de evolutieleer doen voor volksgezondheid’? Op Foodlog schreef Frits Muskiet een korte en lezenswaardige inleiding bij deze serie.
Wil je ook (een beetje) wijzer worden? Lees dan die artikelen. Want echt waar, de evolutieleer geeftook jou een helicopterview.