‘De griepprik is hét moment om ondervoeding op te sporen’

Als ouderen en zieken worden opgeroepen voor een griepprik in de huisartsenpraktijk, dan is dat een uitgelezen kans voor de diëtist om daarbij aanwezig te zijn. De Amsterdamse diëtist Natascha Smoltsak gaat begin november in een huisartsenpraktijk de bovenarmomtrek meten van mensen die voor een griepprik zijn opgeroepen. Zo kan zij snel ondervoeding opsporen.

Briljant idee!

‘Ja hè? Ik moet nu wel echt meteen benadrukken dat dit dus niet mijn eigen idee is. Ik heb het gewoon een keer opgevangen in de wandelgangen en meteen gedacht dat ik dit ook wilde proberen. Laat de diëtist die dit idee bedacht heeft, zich vooral bij mij melden! Ik ben heel benieuwd naar haar ervaringen.’

Wat heb je gedaan om huisartsen zo ver te krijgen?

‘Ik heb drie huisartspraktijken benaderd. Bij twee praktijken kreeg ik nul op het rekest, maar bij de derde praktijk reageerde de praktijkondersteuner heel enthousiast. Zij was net bezig om alle fragiele ouderen in de praktijk in kaart te brengen, dus dit idee kwam voor haar als geroepen. Ik had best meer praktijken kunnen benaderen, maar ik heb het al erg druk, dus één praktijk vind ik een mooie start. Wie weet, volgend jaar misschien meer.’

Wat ga je precies doen?

‘De mensen worden op één middag, begin november, opgeroepen om de griepprik te komen halen. Het is dan een drukte van belang in de praktijk. Om het soepel te laten verlopen heb ik samen met de praktijkondersteuner een mini-protocol gemaakt. Als de mensen binnenkomen en hun bovenarm hebben ontbloot, doe ik een meting. Als de bovenarmomtrek kleiner is dan 25 centimeter, komt er een aantekening op hun dossier. Daarna worden de mensen geprikt. Na afloop van het spreekuur gaat de praktijkondersteuner een afspraak maken met de mensen die een aantekening hebben. Dan gaat zij ook de SNAQ afnemen en mensen naar mij doorverwijzen.’

Wat is je doel?

‘Mijn doel is natuurlijk om ondervoede patiënten te screenen én te behandelen. Het tweede doel is bewustwording. De praktijkondersteuner zal voortaan eerder naar mij verwijzen bij kwetsbare patiënten. En zelfs de huisartsen die niet wilden meewerken, zullen door mijn vraag nu misschien toch ondervoeding in hun achterhoofd hebben. Misschien ga ik hen wel de percentages risicopatiënten van de andere praktijk sturen na de griepprik, dan weten ze meteen dat ondervoeding echt een reëel risico is in de thuissituatie.’