Geen bovengrens voor optimale spiereiwitsynthese

Voor het stimuleren van spierherstel na inspanning kunnen sporters méér dan 25 gram eiwit per maaltijd innemen. De capaciteit van het lichaam voor spiereiwitsynthese uit de voeding is namelijk groter dan gedacht. Dat blijkt uit onderzoek van Maastricht University.

Spieropbouw na inspanning

De gangbare gedachte is dat een hoeveelheid van 20-25 gram eiwit per maaltijd de bovengrens is voor een optimale spiereiwitsynthese bij gezonde volwassene. Een recente studie van onderzoekers van Maastricht University suggereert echter dat er voor de spieropbouw na inspanning geen limiet aan de hoeveelheid ingenomen eiwit lijkt te zijn. Dat meldt Topsport Topics na bestudering van het betreffende onderzoek. Topsport Topics wordt door de minister van Volksgezondheid Welzijn en Sport (VWS), naast NOC*NSF, gezien als eerste aanspreekpunt voor kennis over topsport.

Positieve eiwitbalans

Aan het onderzoek deden 36 gezonde mannen tussen 18 en 40 jaar mee, die recreatief sporten. Ze deden een krachttraining en kregen daarna een eiwitshake met 0, 25 of 100 gram koemelkeiwit. Met behulp van gelabelde aminozuren werd de opname ervan in het bloed en de spieren gedurende 12 uur gevolgd. De onderzoekers zagen dat van de 100 gram ingenomen eiwit er beduidend meer gelabelde aminozuren in het bloed en in de spieren terechtkwamen dan van de 25 gram eiwit in de shake. Gedurende de hele meetperiode van 12 uur werden aminozuren opgenomen uit de shake met 100 gram eiwit. Bij de shake met 25 gram vlakte de eiwitopname al na 4 uur af. Er was geen aanwijzing voor een toename in eiwitafbraak of van extra verbranding van aminozuren bij de 100 gram, waardoor het lichaam 12 uur lang een positieve eiwitbalans wist te handhaven.

Flexibel omgaan met eiwitten

De nieuwe bevindingen suggereren dat de eiwitsynthese in het lichaam, en met name in spieren na inspanning, nog lang niet maximaal is bij een inname van 25 gram eiwit, maar verder kan toenemen wanneer grotere hoeveelheden worden ingenomen. Dat betekent dat een sporter in de praktijk wellicht flexibeler kan omgaan met zijn eiwitinname. Terwijl uit eerder onderzoek al duidelijk werd dat het voor het spierherstel niet nodig is om direct na de training eiwitten te eten, laat de Maastrichtse studie zien dat de capaciteit voor spieropbouw mogelijk ook onderschat is in het verleden. Sporters kunnen daarom gerust per eetmoment méér eiwitten eten dan ze nu doen, bijvoorbeeld als hun volgende maaltijd vertraagd is of als die minder eiwitten bevat. Meer studies – bij sporters, met andere eiwitbronnen dan het gebruikte melkeiwit en met een langere meetperiode dan 12 uur – zullen informatie moeten verschaffen over de precieze mate van flexibiliteit die een sporter kan nemen als het om de optimale eiwitinname voor zijn spieren gaat.

Bron: Topsport Topics