‘Ik zie dit als erkenning voor het vak diëtist’

Elk jaar is er rond Koningsdag een lintjesregen. En dit jaar kreeg diëtist Connie Hoek van “Hoek & Co diëtisten” een onderscheiding: Ridder in de Orde van Oranje Nassau, voor haar werk met mensen met diabetes type 2.

Ridder Connie, wat vind je ervan?

‘Ik vind het natuurlijk heel leuk, maar ik vind ook dat ik geluk heb gehad. Er zijn zoveel collega-diëtisten die hard werken en plezier hebben in het vak, die verdienen dit ook. Het doet me wel heel veel genoegen dat zo veel mensen een steentje hebben bijgedragen aan deze onderscheiding, door bijvoorbeeld brieven van aanbeveling te schrijven. Mijn familie, mijn collega’s, collega’s in het land… het maakt me nederig dat ze dit voor me hebben gedaan. En ik zie mijn onderscheiding als erkenning voor het vak diëtist.’

Je noemt het “geluk”, waarom is dat?

‘Het is allemaal begonnen met een cliënt van mij. Deze meneer was al dik in de 70 toen ik voor het eerst bij hem op bezoek kwam. Hij zat in een rolstoel, woog 150 kilo, gebruikte al 21 jaar insuline en spoot inmiddels meer dan 100 eenheden insuline per dag. Verder slikte hij nog een berg medicijnen, onder andere tegen hoge bloeddruk en een hoog cholesterolgehalte. Aan zijn discipline lag het niet: hij was zeer gedreven, controleerde zichzelf voortdurend en at bijna religieus volgens de Schijf van Vijf. Daarmee wist hij een goede HbA1c instelling te bereiken, maar hij was wanhopig, omdat hij steeds maar meer aankwam en steeds meer insuline kreeg voorgeschreven. Deze meneer heb ik behandeld met behulp van vasten en later een strikt koolhydraatbeperkt dieet. Binnen een paar dagen was hij van de insuline af en nu, 2 jaar later, is hij 50 kilo kwijt, slikt hij bijna geen medicijnen meer en kan hij al wat rondscharrelen in de tuin. Deze cliënt was zó blij, dat hij de procedure voor de onderscheiding heeft opgestart en al die mensen om me heen heeft gemobiliseerd. Dat noem ik geluk hebben.’

Ik noem dat ook: een heel goede behandeling!

‘Misschien wel. Ik gebruik het koolhydraatbeperkte dieet en vasten al heel wat jaren bij mensen met diabetes. Ik ben vanaf het begin betrokken bij Keer diabetes 2 om en ik geef vaak nascholingen en bijscholingen, bijvoorbeeld bij de Academie voor Leefstijl en Gezondheid. Maar nogmaals: deze meneer is zeer gedisciplineerd, dus hij heeft het allemaal zeer consciëntieus gedaan.’

Is discipline van je cliënt een harde voorwaarde voor succes?

‘Nee, zeker niet. Ik benader al mijn cliënten vanuit een positie van begrip. Het is namelijk geen gebrek aan discipline dat ze in deze situatie terechtkomen, het is door relatief energietekort. Als je insuline krijgt toegediend en als je insulineresistent bent, dan kun je je vetvoorraad niet mobiliseren en heeft je lichaam dus continu behoefte aan energie. Zie dan maar eens minder te eten, of meer te gaan bewegen! Als ik dat eenmaal uitleg aan mijn cliënten, dan valt het kwartje. Dan leg ik ze uit hoe ze anders kunnen gaan eten, met minder koolhydraten en periodiek vasten. Als de insulinespiegel vervolgens daalt, dan komt de discipline vanzelf. Omdat de energie weer terugkomt.’

Moet de behandeling van diabetes type 2 veranderen?

‘Het is heel frustrerend dat de dikmakende SU-derivaten en insulinetherapie nog altijd worden ingezet in Nederland. Zoals bijvoorbeeld bij deze meneer, 25 jaar lang. Ik vind het ook zeer frustrerend dat wij als diëtist vaak pas in actie komen nadat de diagnose is gesteld. Terwijl we met 1 blik in het dossier al kunnen voorspellen welke mensen last hebben van metabole problemen, bijvoorbeeld omdat ze de combinatie vergrote buikomvang, verhoogd nuchter glucosegehalte en hoge bloeddruk hebben. Stel dat we in een vroeg stadium kunnen ingrijpen, nog voordat er klachten zijn zoals diabetes of hart- en vaatziekten. Wat zouden we dan veel kosten kunnen besparen voor de gezondheidszorg. De diëtist speelt een belangrijke rol in het beheersbaar houden van de zorgkosten en mede daarom vind ik het ook zo kortzichtig dat er slechts 3 uur dieetzorg per jaar wordt vergoed, en dat die dan ook nog afgaan van het eigen risico als het om diabetes type 2 preventie gaat. Dat zou heel snel moeten veranderen.’