Ik ben diëtist en… pedagogisch coach

Dit is de 13e aflevering in de serie: “Ik ben diëtist en…”. In deze serie komen diëtisten aan het woord die hun vak combineren met een ander vak. Wat brengt de combinatie van die 2 beroepen en wat kun jij leren van hen?

In deze aflevering is Monique de Man van praktijk GoedGevoed aan het woord. Sinds 1992 is ze diëtist, maar tussendoor heeft ze ook in de kinderopvang gewerkt. Haar ervaringen daar gebruikt ze nu in haar diëtistenpraktijk.

Ik ben diëtist en…

‘Pedagogisch coach. Na mijn afstuderen aan de Hogeschool van Amsterdam heb ik als diëtist bij Nutri-Akt, het LUMC in Leiden en ziekenhuis Rijnstate in Arnhem gewerkt. De laatste jaren stuurde ik onder andere de voedingsadministratie aan en hielp ik ontkoppeld koken introduceren. Daar was ik trots op, maar ik miste het contact met mensen. Daarom ben ik weggegaan bij het ziekenhuis en in de kinderopvang gaan werken. Eerst op de vloer, later als leidinggevende en de laatste 5 jaar als video-interactiebegeleider (VIB’er, red.) en pedagogisch coach. Hiervoor heb ik aan de Fontys Hogeschool de post-hbo opleiding “Leraar special needs” gevolgd, gericht op de kinderopvang. Bij mijn werkgever heb ik de opleiding tot VIB’er gevolgd. Tijdens mijn werk in de kinderopvang was ik overigens nog zijdelings met voeding bezig. Zo dacht ik mee over voeding op de groep en heb ik richtlijnen geïmplementeerd. Maar toen kwam de economische crisis in 2008 en werd ik ontslagen. Dat leek me een goed moment om mijn oude beroep weer op te pakken. Ik heb in Amsterdam de opleiding “Herintreders in de Diëtetiek” gedaan en via een stage ben ik aan een zzp-baan gekomen en heb ik mijn eigen praktijk opgericht.’

Deze combinatie brengt mij:

‘Vooral veel plezier in mijn werk. Het was een hard gelag toen ik afscheid moest nemen van de kinderopvang. Het plezier dat ik daar in mijn werk had, wilde ik terug. Daarom richt ik me nu in mijn praktijk op de doelgroepen die ik leuk vind, met name ouders van kinderen. Zo kan ik mijn kennis blijven toepassen. Nu bied ik ouders onder andere video-interactiebegeleiding aan. Als kinderen bijvoorbeeld selectief eetgedrag vertonen, vraag ik ouders om daar met hun smartphone een kort filmpje van te maken. Ook bij ondergewicht vraag ik ouders of ik op deze manier mag meekijken. Wat ik vervolgens op het filmpje zie, bespreek ik. Ik bespreek vooral ook hoe ouders met voeding omgaan en hoe ze reageren op hun kind. Dat geeft ze zoveel inzichten. Ik leg daarbij de nadruk op wat goed gaat, laat ouders dat uitvergroten zodat het vaker goed gaat. In mijn begeleiding ligt het opvoedkundig aspect meer op de voorgrond dan bij andere diëtisten, denk ik. Ik merk ook dat veel kinderen overvraagd worden en dat ze vaak verder in hun ontwikkeling worden ingeschat. Zo kan een kind van 2,5 jaar echt nog geen link leggen tussen oorzaak en gevolg; ze handelen aan de hand van feedback die ze krijgen. Ik leer ouders dat kinderen hun eigen gedrag niet kunnen sturen, en dat ze dingen niet doen om effect te sorteren. Ook onthouden jonge kinderen nog niet veel. Bij jonge kinderen is het daarom belangrijk om te zorgen voor structuur en rust. Leg het leeftempo lager. Neem de tijd aan tafel, zet radio en tv uit, geef zelf het goede voorbeeld. Voorspelbaarheid en rust geeft kinderen een gevoel van veiligheid. Kinderen kunnen dan veel beter volgen wat er gebeurt en nemen dat over. Ik vind het prettig als ouders meer inzicht krijgen zodat zij hun kind passender kunnen ondersteunen.’

Dit geef ik collega-diëtisten als tip:

‘Ga er vanuit dat ouders het beste willen voor hun kind. Vraag ook eens of je een inkijkje mag hebben in de dynamiek rond de eetopvoeding. Als ouders interesse hebben in het laagdrempelig opnemen van een filmpje, krijg jij al een indruk van de sfeer in huis en aan tafel. Misschien kun je ook een keer op huisbezoek gaan? De laatste tip die ik heb, is het boek “Luister je wel naar mij?” van Martine Delfos. Zij beschrijft hoe je goede gesprekken kunt voeren met kinderen op de leeftijd van 4, 8 en 12 jaar. Zij schrijft zo inspirerend! Echt een aanrader.’

Gepubliceerd op 15 september 2020

Door Christel Vondermans

Reageer op dit artikel

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.