Hoog HDL-cholesterol niet altijd gunstig

Hoge gehaltes aan HDL-cholesterol verlagen weliswaar het risico op hart- en vaatziekten, maar kunnen ook negatieve effecten hebben. Denk aan een verminderde aanmaak van hormonen in de bijnierschors. Dit blijkt uit een studie van het AMC Amsterdam en de Rijksuniversiteit Leiden, gepubliceerd in The New England Journal of Medicine (NEJM).

In het onderzoek is gekeken naar het DNA van families die van nature hoge HDL-cholesterolgehaltes in het bloed hebben. De onderzoekers ontdekten bij hen een mutatie in het gen van een HDL-receptor. De gevonden mutatie zorgt voor extra HDL-cholesterol in het bloed, maar heeft ook negatieve gevolgen: het beïnvloedt onder andere de werking van bloedplaatjes en de productie van bijnierschorshormonen, die onder meer een rol spelen in de reactie van het lichaam op stress-situaties zoals lang vasten.

De resultaten kunnen van belang zijn voor onderzoek naar HDL-verhogende medicijnen. In 2008 werd een onderzoek naar zo’n medicijn (torcetrapib) voortijdig stopgezet omdat het middel weliswaar leidde tot meer HDL maar ook tot hogere sterftecijfers. Moleculair bioloog Jan Albert van Kuiven van het AMC Amsterdam: ‘LDL naar beneden brengen is altijd goed. Maar HDL-waarden verhogen: dat ligt veel complexer. Laten we vooral goed blijven opletten.’

In hetzelfde nummer van NEJM opperen Amerikaanse onderzoekers dat niet de hoogte van het HDL-cholesterol bepalend is voor het risico op hart- en vaatziekten, maar de snelheid waarmee HDL cholesterol uit schuimcellen opneemt. Zij hebben een test ontwikkeld om deze “cholesterol-efflux” te meten.

Bron: AMC Amsterdam