De levenscyclus van een diëtist
De opleiding
Je bent een spons. Alles is nieuw voor je, en alles is interessant. Voedingsleer, dieetleer, biochemie, anatomie, psychologie, gesprekskunde, pathologie, koken… Misschien koos je redelijk bewust voor deze opleiding, maar wist jij veel dat voeding zo divers was, en soms zo ongelooflijk ingewikkeld? En dat een dieet zo ingrijpend kan zijn, en tegelijkertijd levens kan redden en ziekten kan genezen?
De start van je loopbaan
Het is maar goed dat diëtisten vaak vrouw zijn, en regelmatig zwanger, anders kwam je als starter helemaal niet aan de bak. Via een zwangerschapsvervanging rol je in een nulurencontract en daarna in je eerste vaste baan. Je bent zo ”eager” en je denkt dat je alle kennis in huis hebt. Vrijwel direct maak je de eerste blunders en raak je verstrikt in de complexe organisatorische hiërarchie van de instelling, of van de zorg in de regio rondom de praktijk waarin je werkt. Regelmatig denk je: waar ben ik aan begonnen? Dit leer ik nooit. Het contact met de patiënten en met je collega’s houdt je op de been, want o, wat is dat leuk.
Nieuwe liefde
Het is je gelukt. Langzaam maar zeker heb je je draai gevonden en begin je ervaring te krijgen. Je schrikt niet meer van complexe hulpvragen, je bent niet meer kapót na een werkdag en je durft je eigen stijl te ontwikkelen. Je verdiept je in het ene onderwerp wat meer dan in het andere en voor je het weet heb je een specialisme te pakken. Het is bijna als een nieuwe liefde: je doet niets liever dan studeren en bijscholen en je helemaal storten op dit onderwerp. Het is heerlijk om expert te zijn en patiënten echt te kunnen helpen.
Keuzes, keuzes
Na een jaar of zeven à tien werkervaring, slaat de twijfel toe. Heb ik nou écht wel voldoende kennis? Is mijn werk nog wel uitdagend genoeg en verdien ik wel genoeg geld? In deze fase worden grote beslissingen genomen. Je gaat promoveren. Of voor jezelf beginnen. Je schrijft een boek. Je wordt leidinggevende. Of je besluit dat je tevreden bent met je baan en dat je je kennis nog meer gaat verdiepen.
Delen
Er volgt een fase van rust. Je geniet van je opgebouwde kennis, je ervaring. Je leest nog elke dag nieuwe dingen en je besluit zelf wat je wel en niet toepast. Je leidt stagiaires op en geniet ervan om ze mee te geven wat je zelf miste in je opleiding. Je leert ook van hen, natuurlijk: zij kijken met een frisse blik naar jou en je werk. Je deelt je kennis, ook met je collega’s van je eigen instelling, van andere instellingen, op congressen, op de opleiding, in groepsprogramma’s. Je tilt het vak nog steeds een beetje naar een hoger peil. Op symposia kijk je om je heen naar de andere aanwezigen. Soms voel je je dan een beetje oud.
Doorgeven
Het is klaar. Je levenscyclus als diëtist. Langzaam maar zeker ga je wat minder werken en laat je meer over aan de ”jonkies”. Het vak zal je blijven interesseren, dat weet je zeker. Nog steeds lees je het voedingsnieuws gretig. Want die kick van je opleiding: dat een dieet kan genezen en levens kan redden, dat blijft. Altijd.
Gepubliceerd op 24 mei 2018
Door Karine Hoenderdos
Wat een herkenbare en leuke column Karine!
Herkenbaar maar niet alleen voor dit beroep, zo gaat het met alle vakken/beroepen is mijn ervaring.
Zo herkenbaar! 😁
Aanvulling: je gaat met pensioen op 70 jarige leeftijd, maar omdat je het werk zo mist ga je waarnemen in de praktijk van een collega….. ik ben blij met mijn ervaren waarneemster, ze is nog even leergierig als altijd en haar liefde voor t vak kriebelt gewoon door.
Leuke column Karin, ik zit nu in de ‘nieuwe liefde’ en verheug me ook straks op de volgende fasen :)