Bestaat de diëtist nog in 2030?
Is er een toekomst voor de diëtist? Gekke vraag, Karine. Je bent notabene net terug van de Diëtistendagen, waar 900 diëtisten vol overtuiging hun vak vierden en hun kennis deelden. Wat was dat tof! En wat goed georganiseerd! Hulde aan Pit Actief en het organisatiecomité voor het organiseren van zo’n groot en inspirerend evenement in coronatijd.
Maar toch… knaagt er iets. Misschien komt het door de aankondiging dat er op de eerstvolgende algemene ledenvergadering van de beroepsvereniging een Visie wordt geformuleerd. Toen ging ik nadenken over mijn visie op het beroep diëtist. Wat maakt dat wij toekomstbestendig zijn – of niet?
Als we kijken naar de markt, dan is de toekomst zeer rooskleurig. Voor zover je van rooskleurig kunt spreken als er zó veel potentiële klanten zijn voor de diëtist. Met miljoenen mensen met chronische aandoeningen in de eerste lijn, met volle ziekenhuizen en met overvolle verpleeghuizen klotst het werk tegen de plinten.
Laten we dan kijken naar de concurrentie. Die is er ook volop, want er zijn meer mensen die dit stuwmeer aan potentiële klanten zien. Er zijn leefstijlcoaches, gewichtsconsulenten, personal coaches, voedingskundigen of mensen die zich zo noemen, hormooncoaches, Weight Watchers consulenten, BN-ers die voedingsboeken schrijven…
Laten we dan eens kijken naar onze unieke kracht. In marketingtermen: ons “Unique Selling Point” (USP). Wat maakt dat ziekenhuizen een diëtist inhuren en geen leefstijlcoach, wat maakt dat artsen doorverwijzen naar diëtisten en niet naar een hormooncoach?
Het is onze titel. Onze beschermde titel die staat voor een gedegen HBO-opleiding, met een uitgebreide kennis van onder andere fysiologie, pathologie, biochemie, voedingsleer, psychologie, gesprekstechnieken, kennis over gedragsverandering en coaching. Onze unieke titel staat voor kwaliteit en kennis.
Willen we écht klaar zijn voor de toekomst, dan moeten we dit USP ten volle uitbuiten en versterken. We moeten dan juist onze paramedische opleiding en beschermde titel uitdragen. Dat betekent bijvoorbeeld dat diëtisten in de opleiding altijd een paramedische stage moeten doen en dat daar hoge eisen aan worden gesteld. (Liever nog zie ik een vorm van coschappen, waarin een diëtist minstens een jaar op verschillende afdelingen en in verschillende paramedische werkvelden stage loopt, maar dat is pas echt toekomstmuziek.)
Ja doei, denken nu vast de diëtisten die werken in de industrie, sport, voorlichting of het onderwijs. Die nadruk op paramedisch werken is terug naar af! Maar dat is niet waar. Als jij dat papiertje eenmaal hebt verdiend en je je vak goed bijhoudt, kun je als diëtist werken in alle gebieden waar je het paramedische werk van de diëtist ondersteunt. Specialiseren kan altijd nog en ons werkveld blijft breed.
Ja doei, zullen studenten zeggen die geen zin hebben in de paramedische stage of zichzelf niet zien werken in de zorg. Prima. Maar dan word je dus géén diëtist.
Ja doei, zullen de opleidingen diëtetiek zeggen die nu diëtisten afleveren zonder dat ze een paramedische stage hebben gelopen. Tja. In mijn visie zijn dit dus geen diëtisten.
Als we willen dat ons beroep nog in 2030 bestaat, dan moeten we krachtige keuzes durven maken. We moeten niet ons vak laten verwateren zodat we uitwisselbaar zijn met elke andere coach of iemand die zich voedingskundige noemt.
Maar dit is mijn visie. Wat vind jij?
Gepubliceerd op 18 oktober 2021
Door Karine Hoenderdos
Reageer op dit artikel
Actueel
Op de opleiding in Den Haag moeten alle studenten minimaal 1 paramedische stage lopen in jaar 4 :)
Voor 100% met je eens Karine. Ik voel me diëtist door de veelzijdige opleiding en vooral door het patiënten/cliënten-contact.
Als docent en auteur werk ik niet paramedisch, maar ik gebruik wel dagelijks de expertise van die kant van het diëtisten-vak. Zonder patiënten/cliënten-contact word je geen diëtist.
Ik was eigenlijk overtuigd dat het sinds een aantal jaren ook zo is aangepast; V&D zonder paramedische stage, dan krijg je niet de titel van diëtist, alleen Bsc. vooral ook omdat je er vanuit moet kunnen gaan dat iemand paramedische kan handelen, en zonder die stage is dat niet (zeker). is dat niet op alle opleidingen in NL?
Beste Karine,
Zelf ben ik een BGN (Beroepsvereniging Gewichtsconsulenten Nederland) gewichtscoach. Ik zie ons totaal niet als concurrent. Ik zie dat wij als preventiespecialist fungeren en jullie als specialist op het medische vlak. Dat is een wezenlijk verschil en vraag andere patiënten. En ook vanuit die achtergrond zouden wij veel meer kunnen samenwerken. Willen wij in Nederland een gezonde toekomst tegemoet gaan en de zorg betaalbaar kunnen houden, dan moeten wij stoppen met al die eilandjes en onze krachten gaan bundelen. Dit is zoals ik het zie. Hopelijk kunnen we hier eens over verder praten?
Voor alle mensen die hier hebben gereageerd: dank! Op de komende Algemene ledenvergadering van de NVD op 2 november is er gelegenheid om dit punt (stevig) te maken als de nieuwe visie op het beroep wordt besproken. Grijp die kans! Ik ben er zelf niet bij, want ik ben geen lid van de NVD.
Eens!
Devaluatie van de titel diëtist als je deze kunt krijgen zonder paramedische stage. Dan kun je patiënten begeleiden zonder dat je hierin getraind bent, lijkt me niet wenselijk.
Misschien goed voor NVD en opleidingen om een keer over de grens te kijken. Tijdens mijn opleiding heb ik een half jaar Nutrition & Dietetics gestudeerd aan de Leeds MET University in de UK. Het viel me op dat je daar Registered Dietitians en Registered Nutritionists had. Deze laatsten staan in een beschermd register en hebben de afdeling diëtetiek afgerond zonder paramedische stage. Je krijgt wel erkenning voor je gedegen opleiding, maar mag geen dieetadviezen geven aan individuen. Dat is voorbehouden aan de Registered Dietitians.
Helemaal mee eens! Goed verwoord Karine! We zullen allen dit veel meer in de publieke media moeten laten verschijnen-niet alleen onder onszelf. Duidelijk maken in publieke domein wat een diëtist is en doet. Daarbij blijf ik hopen dat bijv een platform als Platform Voeding Nederland als HET platform zal kunnen acteren mbt voedingskundige kwesties – daar komt voedingswetenschap, diëtetiek (vertaling van voedingswetenschap naar ‘medische praktijk’), Voedingscentrum (vertaling voedingswetenschap naar ‘gezonde praktijk’) gewichtsconsulent en huisarts samen. Door eenduidig de juiste voedingszaken te communiceren vanuit dat platform kunnen we hopelijk de onjuiste en schadelijke voedingsadviezen in hobby boeken en anderszins zoveel mogelijk ‘uitbannen’
Helemaal mee een Karine
Ik vraag mij al een tijdje af wat de rol van de opleiding is in deze.?
Ik begrijp er niets van dat de opleiding zelf daar niet een andere keuze in gemaakt heeft door diegene die niet een paramedische stage hebben gelopen met een andere titel dan dietist te diplomeren.
Top, helemaal mee eens . Maar verander de naam van de beschermde titel in
“Medisch voedinstherapeut “ . Dat bekt echt veel beter dan diëtist .
Geheel mee eens! Dát is on onze hard core inderdaad en daarin onderscheiden wij ons van alle andere beroepen in deze richting. Zelf heb ik altijd moeite gehad met een diëtist als leefstijl coach..dat kunnen anderen ook denk ik dan laten wij ons richten op iets wat alleen wíj kunnen. Ziekten begeleiden door dieet interventie
Helemaal mee eens, ik ben in 87 afgestudeerd, heb diverse paramedische stages gelopen en wil na carriere in de levensmiddelenindustrie heel graag een paramedische stage lopen om mijn kennis op te halen. Is er iemand met een aanbod in regio alkmaar/amsterdam om stage te lopen en opstart naar BIG registratie?
Volledig mee eens. Karina! Zonder mijn paramedische stages en mijn ervaring als dietiste met specialisaties:verstandelijk gehandicapten; neurologische ziektebeelden, allergie en ondervoeding, had ik mijn huidige functie nooit kunnen doen. Juist door die background kan ik de behoefte van patiënten maar ook van dietisten en artsen beter begrijpen.
ja Karine, goed punt, specialisatie en differentiatie daardoor op de opleidingen doorvoeren. Zoals Marian Kaljouw aangaf in de afsluiting van de diëtistendagen: we zijn hard nodig om de zorgkosten te beperken. Daar sterk op inzetten!
Zo is dat!!!! Ik pleit hier al jaren voor …. juist het paramedische is onze kracht en maakt ons onderscheidend als dietist. Specifieke deskundigheid/ specialiseren doet daar nog een schepje bovenop . Ik ben in 1975 afgestudeerd en in 4 verschillende settingen stage gelopen En ja nog steeds heel veel profijt van de gedegen opleiding inclusief de verschillende paramedische stages!
Na de stages wist ik wat ik wilde en daar ben ik voor gegaan. Kinderdietist , en later ook dietist VG. En heb de nodige specifieke deskundigheid opgebouwd,
een daarbij passend eigen product ontwikkeld >>> de duidelijke keuze voor het paramedische heeft mij heel veel mooie dingen gebracht.
ook helemaal eens met Karine en alle bovenstaande commentaren!
Heel goed verwoord, Karine, totaal mee eens!
Helemaal mee eens! Om onze verantwoordelijke taak ook voldoende bagage te geven, is de paramedische praktijkfase (lees stage, maar vooral ook oefenen oefenen oefenen met het begeleiden van mensen) én gedegen kennis van vooral de biofysische processen in ons lijf onontbeerlijk. Blijf bij je leest en onderscheid jezelf op deze wijze. Om vervolgens zélf als diëtist te concluderen dat ons vak zo veelomvattend is. Protocollair werken is nodig voor uniformiteit, maar nog veel belangrijker is dat je door ervaring voelsprieten ontwikkelt waardoor je binnen “a split second” de juiste behandeling kunt voorleggen aan de patiënt. Want reken maar dat in de aankomende jaren de reeds knellende vergoeding vanuit de ZV verder wordt ingekort.
Helemaal mee eens Karin.
En collega’s: Stel je praktijk beschikbaar als stageplek! Voor jezelf ook heel leerzaam.
We hebben het allemaal moeten leren!
Je slaat de spijker op zijn kop Karine! Afgestudeerd in 1977 en heb nog steeds heel veel profijt van de gedegen opleiding inclusief de verschillende paramedische stages!
Geheel mee eens. Niets meer aan toe te voegen wat mijn collega/s/voorgangers hier al hebben verwoord
Ik kan me vinden in je visie; geen paramedische stage/deel in je opleiding? Dan ben je ook volgens mijn visie geen diëtist. En een vorm van co-schap is helemaal niet zo een gek idee (en volgens mij, met de vele grote organisatie na fusies, redelijk te organiseren. Zowel ziekenhuis – verpleeghuis – eerste lijn binnen deze organisaties)
En mocht na al deze werkvelden blijken je hart bij bv de industrie of de sport ligt, dan doe je daarna toch nog een verdieping?
Volgens mij hebben de ouderen onder ons, al vormen van coschappen gelopen, zowel binnen de paramedische zorg, als ook oriënterend erbuiten
Als diëtisten zijn wij natuurlijk de enigen die mensen behandelen bij ziekten. Anderen (coaches en consulenten) zijn voornamelijk bezig met gezonde voeding.
Voeding bij ziekte is wat ons uniek maakt. Wij adviseren verder dan gezonde voeding!
Dan ook graag een opleiding met paramedische stage en veel kennis over advies en begeleiding voor herstel bij ziekten.
Helemaal mee eens!!
Eens Karine, want als we dat paramedische deel eruit halen blijft er eigenlijk geen “diëtist” meer over.
Dat vereist ook een koerswijziging bij de opleidingen, waarbij er vooral ingezet wordt op het behoud/de terugkeer van de paramedische stage en meer gewicht (serieus bedoelde taalgrap) op de vakken anatomie, pathologie en biochemie, zodat diëtisten beter toegerust zijn om hypes en drogredeneringen op dat gebied beter te herkennen en te doorgronden.
Ik ben heel erg voor die “Co-schappen”. Het is goed om op meerdere plekken in de keuken te kijken en met meerdere diëtisten mee te lopen in een paramedische stage. Dan krijg je een bredere kijk op het vak en wat we daarmee kunnen.
En om in bijvoorbeeld de voedingsindustrie te werken zijn er ook vele andere opleidingen die je daar op voorbereiden.
Volledig eens Karine. En fijn dat je het weer zo mooi kunt verwoorden.
In ‘60/61 was dit soort co-schap bij de opleiding in Amsterdam normaal; deel van stage eigen afdeling interne, ziekenhuis dietiste begeleidde vanuit centraal punt 7 stagiaires. Nuttig want in ziekenhuis was je later meestal de enige dietiste. Max 4 weken “bijzondere” stage. Zeer leerzaam! Levenslang plezier van!
Heerlijke duidelijke visie!!!
Vollédig mee eens Karine !!
En specialiseren als je dat zelf wilt is goed, maar niet omdat een beroepsvereniging dat voorlegt of dat zorgverzekeraars dat gaan eisen terwijl er geen budget is voor specialisatie. Zij maken dan eenvoudig gebruik van de ingeslagen weg door de bal in te schieten die wordt klaargelegd op de stip. Daar worden we in de 1e lijn echt niet beter of klantvriendelijker door.