Alles onder controle?

Scene 1. Ik lees een boek dat is geschreven door twee diëtisten. Ze schrijven: ‘De aanleiding voor dit boek is dat we dagelijks vrouwen in de praktijk krijgen die altijd alles perfect willen doen. Ze willen carrière maken, de leukste moeder en partner zijn, een gezellige vriendin en ook nog sportief zijn. En o ja: er “moet” ook nog een paar kilo af.’

Scene 2. Ik ben op Schiermonnikoog, in hotel Van de Werff. Het is goede traditie dat ik me hier een paar dagen terugtrek als ik aan een boek werk. Verrukkelijk! Maar nu niet. Het boek dat ik schrijf, is complex en omvangrijk. Ik raak gefrustreerd omdat ik zo weinig progressie maak. Ik kan het niet. Deze klus ga ik nooit klaren.

Scene 3. ‘Heb je het druk?’, vraag ik aan mijn kantoorcollega die binnen komt waaien op een regenachtige donderdagmiddag. Ze vertelt dat ze het juist vrij rustig heeft en hoe goed haar dat bevalt, een tandje minder. ‘Tegelijkertijd is er altijd een venijnig stemmetje in mijn hoofd dat zegt dat het beter is om het druk te hebben. Want druk = succes.’

Scene 4. Ik bezoek een lezing van Elizabeth Gilbert, de auteur van Eat Pray Love. Gilbert blijkt een verrassend goede spreker. Ze vertelt over leven en dood, over liefde en rouw, over de keuzes die je moet maken om je dromen waar te maken. Ze spreekt een wens uit voor alle vrouwen in de zaal. Ze wenst dat we meer gaan leven volgens één woord. Een heel belangrijk woord, een woord dat veel te weinig wordt gebruikt door vrouwen en al helemaal niet wordt nageleefd.

Scene 5. De stagiaire en ik lunchen samen op mijn freelancerskantoor. Ze vertelt over de huidige opleiding Voeding en Diëtetiek. Je moet véél stage lopen en praktijkervaring opdoen. Die stages moet je zelf vinden. De boodschap van de docenten is altijd: doe je uiterste best, want alleen dan kun je straks – misschien – een baan vinden. Mijn stagiaire zegt dat ze de neiging heeft tot perfectionisme en dat ze gevoelig is voor stress. De opleiding stelt hoge eisen, maar zij stelt er voor zichzelf nog meer.

Scene 6. Ik heb een afspraak met een diëtist die ervan droomt om een boek te schrijven. In het telefoongesprek vertelt ze over haar boekidee (dat heel leuk is), over haar plannen (dat zijn er heel veel) en over haar moeite om keuzes te maken. Ze is herstellende van een burn-out.

Scene 7. Op Schiermonnikoog spreek ik mezelf toe in mijn hotelkamer. Een boek schrijven is leuk. En dat dit boek wat langer gaat duren, dat is niet erg. Het komt goed.

Scene 8. Elisabeth Gilbert noemt het woord dat zij alle vrouwen toewenst.

Relaxed.